Κώστας Μαύρος: Οδός Σόλωνος 1965 (Οδυσσέας, Απρ.1984, σ.102/103)

Αργά το βράδυ κάπως συνέρχομαι και βγαίνω αργά στην επιφάνεια. Δε θέλω να σε χάρω μα πώς μπορώ να σε κρατήσω. Είσαι ένα πρόβλημα οξύτατο και αλληγορικό. Το αίνιγμά σου παραμένει άλυτο κι εγώ τριγυρνώ δυστυχής και υπόλογος απέναντί σου. Περπατώ μέσα στη νύχτα την καλοκαιρινή με σκέψεις αμφίδρομες, γεμάτες ένα σωρό παραπομπές. Προσπαθώ να κατευνάσω τις αντιθέσεις μου κυνηγημένος από τραμπούκους και εκοφίτες που έχουν χάσει πια τη δύναμή τους. Όλοι οι φίλοι χοροπηδούν από τη μία ιδεολογία ως την άλλη κι από τη μία γκόμενα ως την επόμενη μα πάντα βρίσκονται χρεωμένοι και αναγκάζονται να πουλάνε τα βιβλία του προηγούμενου έτους στα βιβλιοπαλαιοπωλεία της οδού Ασκληπιού. Κι εγώ, που φιλοδόξησα ν’ αποτελέσω εξαίρεση, να ‘μαι εδώ πέρα να ιδρώνω ακατάσχετα μες στο θερμόλουτρο του αδιεξόδου μου.
Τα βήματά μου με φέρνουν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, κρύβομαι κάτω απ’ το συνεχή θόρυβο φοβισμένος και υπόδουλος του έρωτά σου. Ανηφορίζω προς τη ΓΡΑΝΑΔΑ όπου παίζει Τζέημς Μποντ ή κάτι τέτοιο.